Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Το αξιακό και θεσμικό έλλειμμα της χώρας και η προσπάθεια για Συμμετοχική Δημοκρατία

.
Υπάρχει πλέον επιστημονική τεκμηρίωση ότι ο δείκτης ανάπτυξης των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών έχει άμεση σχέση με την κοινωνική οικονομία και αυτός ο δείκτης με τη σειρά του έχει σχέση με την ανθεκτικότητα της οικονομίας και την αντιμετώπιση της κρίσης και της διαφθοράς. Η Κ.τ.Π. στο βαθμό που είναι αναπτυγμένη επιβάλλει από τα κάτω τη διαφάνεια, την μείωση των ανισοτήτων και τον περιορισμό του κοινωνικού αποκλεισμού που είναι αναγκαίοι όροι για μια βιώσιμη οικονομία.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη παγκόσμια απειλή περιβαλλοντικής υποβάθμισης, διογκούμενης φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού που η Ελλάδα συγκαταλέγεται στους αδύναμους κρίκους της αλυσίδας. Την απειλή αυτή δεν μπορούν να την αντιμετωπίσει το συντεχνιακό κράτος ούτε από μόνες τους οι κοινωνικές και οικονομικές ελίτ που μονοπωλούν το σύστημα εξουσίας.
Δεν είναι μόνον το δημοσιοοικονομικό έλλειμμα της χώρας που μας πάει πίσω ως κοινωνία. Είναι και "δεξαμενές σκέψεις" και γνώσης που είναι «τρύπιες». Παρά τον τεράστιο όγκο πληροφοριών έχουμε ένδεια συνθετικής σκέψης γεγονός, που συμβαίνει από τον κατακερματισμό, τον ετεροπροσδιορισμό, και την ετοιματζίδικη πνευματική τροφή. Είμαστε και σε αυτό το τομέα ότι "τρώμε" και ότι καταναλώνουμε..
¨Ηλθε ο καιρός για να καταλάβουμε Θέλουμε δεν θέλουμε ότι, δεν αρκεί μόνον η οργάνωση του κράτους και η συντεχνιακή οργάνωση της κοινωνίας. Το φάσμα της απειλούμενης χρεοκοπίας των οικονομιών είναι δικό τους προϊόν ,καθώς και της επιστήμης της κερδοσκοπίας. Χρειάζεται και μια νέα επιστήμη για τη καταπολέμηση της φτώχειας.¨Ενας νέος διαφωτισμός.

Αλλά κυρίως η ενότητα και η οριζόντια οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών. Η ενίσχυση του τρίτου τομέα που συγκροτεί το νέο κοινωνικό κεφάλαιο με ανθρώπινες οικουμενικές αξίες, δίνοντας λύση μέσα από την κοινωνική οικονομία στην αντιμετώπιση της φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Το μήνυμα είναι συμμετοχική δημοκρατία και πράσινη ανάπτυξη για όλους σε συνδυασμό με την κοινωνική οικονομία.

Στην μεταμοντέρνα εποχή έχουμε τα μέσα για την αυτόνομη και διαδραστική έκφραση που στην προκείμενη περίπτωση είναι το ίντερνετ τα μπλόγκς και το facebook και όλα τα άλλα διαδραστικά εργαλεία ενημέρωσης. Το ουσιαστικό μήνυμα όμως της σύνθεσης ποιοτικού χρόνου πρέπει να το συνθέσουμε εμείς, δεν θα ο βρούμε έτοιμο στα super market.

H κρίση που βιώνουμε είναι κρίση πρώτα από όλα των συλλογικών φαντασιακών και αξιών (‘άνοδος της ασημαντότητας’ Κορνήλιος Καστοριάδης). Αποδεχτήκαμε ως κοινωνία τα πρότυπα των βιομηχανοποιημένων μορφών και συμβόλων τα οποία στερούν από το άτομο την δημιουργική φαντασία και εξάσκηση, αλλά και την ευθύνη για τις όποιες συνέπειες των επιλογών μας.(βλέπε περιβαλλοντική υποβάθμιση και λεηλασία των φυσικών πόρων για το μέλλον της ανθρωπότητας)

Σε σχέση με το αρχαίο Ελληνικό φαντασιακό απεμπολήσαμε την ιδιότητα του πολίτη και γίναμε μόνον καταναλωτές-πελάτες του κυρίαρχου εμπορευματοκεντρικού συστήματος.
«Ανεπαισθήτως τριγύρω μας έκτισαν τείχη» όπως λέει και ο στίχος του Καβάφη. Χωρίς καν να αντιληφθούμε τον ετεροπροσδιορισμό της σκέψης.
Ανεπαισθήτως, ο ευδαιμονισμός ταυτίστηκε με τον καταναλωτισμό και την ακόρεστη απληστία.
Φαντάζει πολύ μακρινή στην κοινωνία μας σήμερα η σοφή παρατήρηση του Σόλωνα προς τον Κροίσο και ομιλία του Σωκράτη στο «Συμπόσιο»
Είναι φανερό ότι όποιος αναζητά την λύση πρέπει να την αναζητήσει στην διαχείρηση της ποιότητας του χρόνου.
Ποιοτικός χρόνος είναι τέχνη. Ποίηση ζωής. Συμπύκνωση νοημάτων. Μόχλευση υψηλών στόχων. Ανάδυση του καλύτερου εαυτού μας σε σχέση με τους φίλους μας και τους άλλους. Της δικής μας πρωτότυπης έκφρασης..

Ο κατακερματισμένος χρόνος μέσα στην ασημαντότητα και τα θραύσματα της καθημερινότητας είναι ο χαμένος χρόνος του καταναλωτή της ετοιματζίδικης πνευματικής τροφής και ψυχαγωγίας. Οι πολίτες μπορούν να αντισταθούν μέσα από την συμμετοχική Δημοκρατία έχοντας οι ίδιοι την ευθύνη της ποιοτικής αξιοποίησης του χρόνου.

Ας αναλογιστούμε ότι έχουμε μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε την λεηλασία του μέλλοντος..
Την βιόσφαιρα που δυσφορεί και εκπέμπει σήματα κινδύνου. Οι κοινωνίες ασφυκτιούν.
H οριζόντια διαπροσωπική επικοινωνία είναι η δύναμη και η ελπίδα μας.
Αρκεί να μιλήσουν και ν` ακουστούν όλοι .Η κλιματική αλλαγή δεν κάνει διακρίσεις, αφορά όλους
Ας κτίσουμε ένα όραμα μια γέφυρα οικολογικού πολιτισμού…πέρα από την πεζή καθημερινότητα διαχείρισης προς το μέλλον.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο ουσιαστικός διάλογος και η οριζόντια συντονισμένη συνεργασία των οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών.